Душата ти прилича на стъкло,
което всеки миг ще се пропука.
Ще капне капка ,а след нея още сто.
Животът тихичко ще си отиде през улука.
Навярно ще осъмне сив светът,
а пролетният дъжд ще плаче много
с едно момиче изживяло любовта,
но не могло да я целуне вместо сбогом.
Ти,може би,ще бъдеш по-добре -
ефирен полъх във крилата на орлите
или светулка във ръцете на дете,
която то безумно ще обича.
Но много искам-точно ей сега
да срежа лентата и филмът да прекъсне.
Ще те прегръщам докато се изтекат
от облаците мислите ми мътни...
което всеки миг ще се пропука.
Ще капне капка ,а след нея още сто.
Животът тихичко ще си отиде през улука.
Навярно ще осъмне сив светът,
а пролетният дъжд ще плаче много
с едно момиче изживяло любовта,
но не могло да я целуне вместо сбогом.
Ти,може би,ще бъдеш по-добре -
ефирен полъх във крилата на орлите
или светулка във ръцете на дете,
която то безумно ще обича.
Но много искам-точно ей сега
да срежа лентата и филмът да прекъсне.
Ще те прегръщам докато се изтекат
от облаците мислите ми мътни...
Няма коментари:
Публикуване на коментар